Türkiye çok önemli bir seçim süreci içerinde. Siyasi partiler, ittifaklar, milletvekili ve Cumhurbaşkanı adayları. Miting meydanlarında ki söylemler her geçen gün daha da çok sertleşiyor,iddialar, tutumlar halka sunulacak projelerin dahi önüne geçiyor. Bir tarafta Cumhur İttifakı diğer tarafta Millet İttifakı bir de seçimlere bireysel olarak girecek partiler var. Cumhur İttifakı'nın cumhurbaşkanı adayı Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, Millet İttifakı'nın cumhurbaşkanı adayları ise Chp'den milletvekili Muharrem İnce, İyi Parti'den Genel Başkan Meral Akşener, Saadet Partisi'nden ise Genel Başkan Temel Karamollaoğlu. Bir de ittifakların içinde olmayan cumhurbaşkanı adayları var, Vatan Partisi'nden Genel Başkan Doğu Perinçek ve Hdp'den Selahattin Demirtaş. Bu seçimlerde adayların projelerinden daha çok şu an hala cezaevinde bulunan Selahattin Demirtaş'ın durumu konuşulur oldu. YSK'nın terör örgütü üyeliği ve terör örgütüne desteğinden dolayı cezaevinde yatan birini cumhurbaşkanı adayı göstermesinden sonra en başta Chp'nin cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce'nin ziyaret etmesi ve de İyi Parti'nin cumhurbaşkanı adayı Meral Akşener ile Saadet Partisi'nin cumhurbaşkanı adayı Temelle Karamollaoğlu'nun Selahattin Demirtaş'ın cezaevinden çıkması istemesi hep gündem olmuştur. Hala bugün mecliste bulunan Hdp'nin alanen Pkk'ya olan desteğini görmemek kör olmak demektir. Pkk ağzı ile konuşanlar, pkklıların cenazelerine giden, taziye evlerine giden milletvekilleri bunun bir göstergesi. Bu yazının buraya kadar olan kısımı milletvekili ve cumhurbaşkanı adayları için bir durum değerlendirmesiydi. Bundan sonra ki bölüm ise vatandaşın, seçmenin tutum değerlendirmesi olacaktır. Bu toplum bu vatan için onlarca can vermiştir. Bugün halen bu topraklarda terör yüzünden şehid düşen onlarca vatan evladımız var. Her şehid cenazesinde toplum olarak terör örgütlerine ve terör örgütlerine desteklerini belirtenlere nefretlerimizi sunmuşuzdur. Şehidler her birimizin birer evladı gibidir. Şehidler var olduğu için bu topraklar vatan olmuştur. Ancak şu var ki Bir şehid cenazesinde  "Şehidler ölmez, vatan bölünmez" diyenlerin pkk cenazelerine gidenleri ya da cezaevinde terör örgütüne üyelikten yatanları ziyaret edenleri alkışlamalarını anlamak ise hiç mümkün değildir. Nasıl oluyor da bu toprağın üzerine bir şehid düştüğünde nefretimiz kabarıyor da aynı şekilde cezaevinde terör örgütüne üyelikten yatanları ziyaret edenlere alkış tutabiliyoruz? Bu nasıl bir duygudur, bizler uyutulduk mu, narkozlandık mı, yoksa duygularımız mı köreldi? Daha dün cezaevinde terör örgütü üyeliğinden yatan Selahhattin Demirtaş'ı ziyaret eden Muharrem İnce'nin mitinglerine bakıyorum, onlarca insan alkış tutuyor. Aynı şekilde Vatan Partisi'nin cumhurbaşkanı adayı Doğu Perinçek. "ben seçilirsen Hdp'yi kapatacağım" diyor ama zamanda bebek katili Abdullah Öcalan'ı ziyaret edip eline çiçekler veren de taa kendisi. İyi Parti'nin Cumhurbaşkanı adayı Meral Akener ve Saadet Partisi'nin Cumhurbaşkanı adayı Temel Karamollaoğlu'nun ise Selahattin Demirtaş'ın cezaevinden çıkmasını istemesi talebi. Bu adayların mitinglerine giden onlarca insan bu durumdan hep bihaber mi yaşayor acaba? Yıllardır teröre can veren bu halkın, başkan adaylarının bu tutumlarından dolayı hiç mi rahatsız olmaz? Bu toplum bu duruma nasıl alıştırldı? Bu toplumda ki akıl tutulması neden? İnşallah uyuya kaldığımız yerden yeniden uyanmamız dileğiyle... Selam ve dua ile