Anneyi birçok şekilde tarif ve taltif etmek mümkün olmakla birlikte tek kelimeye sığdırmak gerekir ise merhamet kelimesi tam karşılığı olmaktadır. Hele söz konusu çocukları olduğunda akan sular durmaktadır. Peki, bu aşırı merhamet ve koruma çocuk için her zaman fayda sağlar mı? Bu konuda uzmanlara kulak verecek olursak denge sağlamanın çok daha önemli olduğu görülecektir. Pedagojik eğitim ve çocuğun gelecekte problem yaşamaması adına disiplin için gerekir ise cezanın da gerekli olduğu şarttır. Mesela çocuk önüne konan yemeği yemediği zaman annenin önünde iki seçenek bulunmaktadır. Ya çocuğa teslim olup onun istediği, çoğu zaman sağlıklı olmayan alternatif bir menü önüne koyacaktır. Bu durumda annesinden taviz koparan ve onun merhametini istismar eden çocuk bunu hayatı boyunca sürdürecektir. Bu şekilde dengesiz ve sağlıksız beslenme sonrasında ileride sağlık sorunları ile boğuşacaktır. Anne çocuğunun isteklerini sorgusuz ve sualsiz kabul ettiği için ona iyilik değil uzun vadede kötülük etmiş olacaktır. Annenin önündeki ikinci seçenek, önüne koyduğu yemeği yemezse aç kalacağı yönünde dik durmasıdır. Çocuk bilecek ki ya bu yemeği yiyecek ya da aç kalacak bunun başka bir seçeneğinin olmayacağı zihnine nakşedilecek. Çocuk o an için yemeğini yemese bile anne kesinlikle gevşeyip taviz vermeyecektir. Hiç kimse bir öğün yemek yemediği için ölmeyeceğine göre bu kararlı tutum çocuğa hissettirilmelidir. Sosyal medyada uç bir örnek olsa da dolaşan video bu olayı çok güzel hicvetmektedir. Elinde bir tabak makarnayı çocuğuna yedirmek isteyen annenin elinde aynı zamanda terlik bulunmaktadır. Çocuğun ağzına yemek koyan anne çocuğun reddetmesi sonrasında hemen yanı başında bulunan oyuncak ayıya aynı hareketi yapmakta ve akabinde elindeki terlikle oyuncağı sert bir şekilde darp etmektedir. Hareketi gören çocuk terliğin kendisine de aynı şekilde ineceği korkusu ile yemeğe büyük bir iştahla saldırmaktadır. Bu durum meseleyi çok güzel özetleyen bir görsel olarak tüm annelerin hafızasında yer etmelidir. Sonuç olarak; çocuğu topluma faydalı birey olarak yetiştirmek dünyanın en zor işidir. “Merhametten maraz doğar”  atasözü çerçevesinde çocukların geleceklerini kurtarmak adına gerektiğinde sert olmakta bir eğitimdir. Uzun vadeli düşünen ve vizyonu gelişmiş anneler bu meseleyi aşmışlardır. Tam tersi çocuğa teslim olan anneler çocukların geleceklerini karattıklarının farkında olmadan bu kısır döngüde kaybolmaktadırlar. Anneler, günü kurtaramaya çalışmayıp, atiyi kurtarmak adına merhameti dengeleyin. Esenlik dileklerimle, Erol Aydın